تجهیزات پسیو شبکه های کامپیوتری چیست ؟

تجهیزات پسیو شبکه های کامپیوتری ، اجزای اساسی هستند که از طریق آنها انتقال داده‌ها و ارتباطات در دنیای امروز انجام می‌شود. این اجزا هر چند خود به تحلیل داده‌ها نمی‌پردازند، اما نقش حیاتی در بهبود کارکرد و کارایی شبکه‌ها دارند. به عبارت دیگر، می‌توان آنها را به عنوان پلی میان دستگاه‌ها تصور کرد که اطلاعات را به‌طور سریع و مطمئن منتقل می‌کنند. به همین دلیل، تجهیزات پسیو شبکه‌های کامپیوتری مهمترین نهاده‌هایی هستند که باعث امکان ارتباط موثر و پایدار در دنیای مدرن می‌شوند.

تجهیزات پسیو شبکه های کامپیوتری چیست ؟

اصطلاح “تجهیزات پسیو شبکه های کامپیوتری” به اجزا و وسایلی اشاره دارد که در ساختار و عملکرد شبکه‌های ارتباطی مرتبط با کامپیوترها تعبیه شده و نقشی حیاتی در انتقال داده‌ها و ارتباطات این شبکه‌ها دارند. این اجزا اغلب در برقراری ارتباط بین دستگاه‌ها و اجزای مختلف شبکه، انتقال اطلاعات و حفظ کیفیت سیگنال‌ها مشغول به کار می‌شوند. تجهیزات پسیو شبکه‌های کامپیوتری به‌طور مستقیم به تحلیل و تغییر داده‌ها پرداخته نمی‌شوند، بلکه در تسهیل و بهبود عملکرد انتقال داده‌ها و سیگنال‌ها در این شبکه‌ها دخالت دارند.

از جمله اجزایی که جزو تجهیزات پسیو شبکه‌ های کامپیوتری محسوب می‌شوند، می‌توان به کابل‌های انتقال داده، کانکتورها و اتصالاتی که به ایجاد ارتباط بین دستگاه‌ها و قطعات مختلف در شبکه کمک می‌کنند، اشاره کرد. همچنین، تقویت‌کننده‌های سیگنال برای افزایش قدرت سیگنال‌ها در طول مسیر انتقال، اجزای جهت‌گیری نوری که نور را به مسیرهای خاصی هدایت می‌کنند و اجزایی جهت جداسازی سیگنال‌ها برای ایجاد ارتباطات موازی نیز جزو اجزای اساسی تجهیزات پسیو شبکه‌های کامپیوتری محسوب می‌شوند.

به طور خلاصه، تجهیزات پسیو شبکه های کامپیوتری از اصولی‌ترین و به‌شدت تأثیرگذارترین جزء‌های معماری این شبکه‌ها هستند که به بهبود عملکرد، کیفیت و امکانات ارتباطی در دنیای مدرن کمک می‌کنند.

لیست تجهیزات پسیو شبکه های کامپیوتری

لیست تجهیزات پسیو شبکه های کامپیوتری، انواع ابزارها و اجزایی را که در جهت تسهیل ارتباطات و بهبود کارایی شبکه‌ها ایفای نقش دارند، شامل می‌شود. این لیست به طور جامع نماینده اصول و تکنیک‌های کلیدی برای بهبود عملکرد ارتباطات شبکه‌های کامپیوتری می‌باشد.

1-کابل‌های شبکه  (انتقال داده)

2. کانکتورها و اتصالات

3. تقویت‌کننده‌های سیگنال

4. تقسیم‌کننده‌ها و اسپلیترها

5. تجهیزات جهت‌گیری نوری

6. پچ‌پنل‌ها و پنل‌های رک

8. PDU

9. سوئیچ‌ها و روترها

10.رک های سرور

کابل‌های شبکه  (انتقال داده)

کابل‌های شبکه، به عنوان بخش حیاتی‌ای از تجهیزات پسیو شبکه های کامپیوتری، ساختار و کارایی حیاتی را در ارتباطات دیجیتال فراهم می‌کنند. این کابل‌ها برای انتقال داده‌ها و اطلاعات میان دستگاه‌ها و اجزای شبکه به‌کار می‌روند و نقش اساسی در ایجاد ارتباطات پایدار و کارآمد دارند. ساختار کابل‌های شبکه از جنبه‌های مختلف، از جمله نوع مواد ساخت، تعداد رشته‌ها و مشخصات فیزیکی مختلف استفاده شده در ساخت آنها، متغیر است.

این کابل‌ها می‌توانند به صورت کابل‌های مسی یا فیبر نوری در انواع مختلف و با استفاده از فناوری‌های پیشرفته ساخته شوند. انواع کابل‌های شبکه از جمله کابل‌های Cat5e، Cat6، Cat6a و Cat7 به‌عنوان کابل‌های مسی، و کابل‌های فیبر نوری OM1، OM2، OM3 و OM4 در دسته کابل‌های فیبر نوری قرار می‌گیرند. کابل‌های مسی عمدتاً از مواد مسی بهره می‌برند و از جمله ویژگی‌های آنها می‌توان به سرعت انتقال داده، مقاومت الکتریکی مناسب و هزینه نسبتاً کم اشاره کرد.

از سوی دیگر، کابل‌های فیبر نوری با استفاده از نور برای انتقال داده‌ها عمل می‌کنند و ویژگی‌هایی چون بالاترین سرعت انتقال داده، مقاومت به تداخل الکترومغناطیسی، ایمنی در برابر خرابی‌های فیزیکی و طول عمر بیشتر را ارائه می‌دهند. در نتیجه، انتخاب نوع مناسب کابل شبکه بر اساس نیاز و محیط مورد استفاده، تأثیر مستقیم بر کارایی و پایداری شبکه‌های کامپیوتری خواهد داشت.

رک های سرور

رک‌های سرور، تجهیزات مختلف شبکه و سرورها را به صورت سازمان‌ یافته و جمع‌ آوری‌ شده در یک فضای فیزیکی مشترک قرار می‌دهند. این واحدها به عنوان یک قفسه یا بسته که در آن تجهیزات جای می‌گیرند، عمل می‌کنند. هدف اصلی از استفاده از رک‌های سرور، افزایش کارایی، دسترسی آسان‌تر به تجهیزات و مدیریت بهتر منابع فیزیکی می‌باشد. رک‌های سرور معمولاً شامل قاب‌های فلزی با ابعاد استاندارد می‌شوند که به جای‌گذاری تجهیزات مختلف مانند سرورها، سوئیچ‌ها، روترها، ذخیره‌سازی‌ها و تجهیزات دیگر در یک مکان مرکزی اختصاص داده می‌شود. این امر باعث می‌شود تا فضای فیزیکی بهینه‌تری برای نصب و نگهداری تجهیزات فراهم شود.

 

 

 

وظیفه اصلی رک‌های سرور عبارت است از:

 

– ترتیب و نظم بخشیدن به تجهیزات: با قرار دادن تجهیزات در رک‌ها، از ترتیب و نظم در محل نصب اطمینان حاصل می‌شود و از اختلال در کابل‌ها و دستگاه‌ها جلوگیری می‌شود.

 

– مدیریت حرارت: رک‌های سرور به منظور تهویه هوا و خنک‌کاری تجهیزات مورد استفاده قرار می‌گیرند تا از افزایش دما جلوگیری کنند و برای بهینه‌سازی عملکرد تجهیزات حرارت‌زای مختلف اقدام کنند.

 

– مدیریت کابل‌ها: با استفاده از رک‌های سرور، کابل‌ها به طور منظم و مرتب انجام می‌شوند که علاوه بر بهبود زیبایی، انسانی در انجام تعمیرات و نگهداری کمک می‌کند.

 

– جلوگیری از دسترسی‌های غیرمجاز: رک‌های سرور معمولاً با قفل‌ها و محافظ‌هایی مجهز می‌شوند تا از دسترسی‌های غیرمجاز به تجهیزات جلوگیری شود. در کل، رک‌های سرور نقش مهمی در مدیریت و بهینه‌سازی تجهیزات و منابع فیزیکی در محیط‌های شبکه‌ها و سرورها ایفا می‌کنند.

 

 

انواع رک‌های سرور به تناسب نیازها و محیط‌های مختلف تنوع دارند. در زیر، به برخی از انواع رایج رک‌های سرور اشاره می‌کنم:

 

1. رک‌های کابینتی (Cabinet Racks): این نوع رک‌ها دارای درب‌های جلو و پشت هستند که از لحاظ امنیت و محافظت در برابر گرد و غبار و دسترسی غیرمجاز به تجهیزات بسیار مؤثر هستند.

 

2. رک‌های آویزنده (Open Frame Racks): این نوع رک‌ها به صورت فریم باز طراحی شده‌اند و به سادگی به دستگاه‌ها دسترسی می‌دهند. از آنجا که بدون درب هستند، در برابر گرد و غبار و دمای محیط حساس‌تر هستند.

 

3. رک‌های دیواری (Wall-Mount Racks): این نوع رک‌ها به دیوار نصب می‌شوند و برای فضاهای محدود مناسب هستند. از آنجا که به دیوار نصب می‌شوند، فضای زمین را آزاد می‌کنند.

 

4. رک‌های تلسکوپی (Telescopic Racks): این نوع رک‌ها قابلیت تغییر ارتفاع را دارند تا بتوان تجهیزات را با توجه به نیاز مختلف منظم کرد.

 

5. رک‌های ماژولار (Modular Racks): این نوع رک‌ها قابلیت تغییر و تنظیم جزء به جزء را دارند تا به نیازها و تجهیزات متفاوت پاسخ دهند.

 

اندازه‌گیری رک‌های سرور به واحد “U” (یونیت) انجام می‌شود. هر یک “U” معادل 1.75 اینچ یا حدود 44.45 میلی‌متر ارتفاع است. به عبارت دیگر، وقتی از اندازه‌گیری “U” استفاده می‌شود، به ارتفاع تجهیزات اشاره می‌کنیم. برای مثال، یک رک سروری با ارتفاع 4U به ارتفاع حدود 7 اینچ یا 177.8 میلی‌متر اشاره دارد. این واحد اندازه‌گیری به کمک برنامه‌های مدیریت تجهیزات و تعیین مکان‌یابی بهبود کارایی و سازماندهی دستگاه‌ها در رک‌های سرور کمک می‌کند.

 

 

 کانکتورها و اتصالات

کانکتورها و اتصالات، به‌عنوان یکی از اجزای کلیدی تجهیزات پسیو شبکه های کامپیوتری، نقش مهمی در ساختار و کارایی این شبکه‌ها ایفا می‌کنند. این اجزا با کمک طراحی‌های خاص خود، امکان ایجاد ارتباطات موثر و مستحکم بین دستگاه‌ها و قطعات مختلف را فراهم می‌سازند.

کانکتورها و اتصالات عبارت‌اند از جفت‌کننده‌ها و جداکننده‌هایی که با مواد مختلفی مانند پلاستیک یا فلز ساخته می‌شوند و به عنوان پلی برای انتقال اطلاعات میان دستگاه‌ها عمل می‌کنند. از طریق این کانکتورها و اتصالات، کابل‌های مختلف به صورت مطمئن و دقیق به یکدیگر متصل می‌شوند و سیگنال‌ها به‌صورت بدون تداخل انتقال می‌یابند.

انواع کانکتورها و اتصالات بسیار متنوع هستند و بسته به نوع کابل‌ها و نیازهای شبکه متفاوت می‌شوند. برخی از انواع معروف کانکتورها شامل RJ-45 برای کابل‌های شبکه اترنت، LC و SC برای کابل‌های فیبر نوری، و BNC برای ارتباطات کواکسیال هستند. این انواع به تناسب با نوع کابل و نوع اتصال مورد استفاده، طراحی و تنظیم می‌شوند. کانکتورها با قابلیت اتصال و جداکنندگی آسان و پایداری در ارتباطات، به کاربران کمک می‌کنند تا به راحتی دستگاه‌ها را به شبکه متصل کرده و ارتباطات مورد نیاز خود را برقرار کنند.

در نتیجه، کانکتورها و اتصالات با ساختار مناسب خود، به شدت به بهبود کارایی و ایجاد ارتباطات پایدار و قابل اعتماد در تجهیزات پسیو شبکه های کامپیوتری کمک می‌کنند.

تقویت‌کننده‌های سیگنال

تقویت‌کننده‌های سیگنال،  یکی دیگر از اجزای اساسی در دسته تجهیزات پسیو شبکه های کامپیوتری هستند که نقش مهمی در بهبود کیفیت ارتباطات دارند.

ساختار این تجهیزات به‌گونه‌ای طراحی شده است که قادر به تقویت سیگنال‌های الکترونیکی با کاهش قدرت در طول مسیر انتقال باشند. وظیفه اصلی تقویت‌کننده‌های سیگنال، جبران افت سیگنال در مسافت‌های طولانی و تضعیف سیگنال‌ها را کاهش داده و تا حد ممکن از تداخلات و نویز جلوگیری می‌کنند. این تجهیزات با افزایش توان سیگنال‌ها، بخشی از مسیر انتقال داده‌ها را پوشش می‌دهند و سبب بهبود کیفیت و قابلیت ارتباطات می‌شوند. تقویت‌کننده‌های سیگنال از انواع متعددی برخوردار هستند.

تقسیم‌بندی این انواع بر اساس نوع سیگنال (آنالوگ یا دیجیتال) و کاربردهای خاص (مانند تقویت‌کننده‌های اپتیکال برای فیبر نوری) صورت می‌گیرد. تقویت‌کننده‌های آنالوگ برای افزایش توان سیگنال‌های آنالوگی مانند صدا و تصویر در شبکه‌های کابلی استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، در ارتباطات تلویزیونی یا رادیویی، تقویت‌کننده‌های آنالوگ می‌توانند سیگنال‌های ضعیف را تقویت کرده و کیفیت تجربه کاربر را بهبود بخشند. به طور مشابه، تقویت‌کننده‌های دیجیتال نیز در ارتباطات دیجیتالی، مانند اینترنت و شبکه‌های داده، استفاده می‌شوند تا سیگنال‌های داده‌ای را تا مسافت‌های بیشتر منتقل کنند و از افت سرعت و کیفیت جلوگیری کنند.

تقسیم‌کننده‌ها و اسپلیترها

تقسیم‌کننده‌ها و اسپلیترها، در ساختار تجهیزات پسیو شبکه های کامپیوتری هستند که نقش حیاتی در بهینه‌سازی و بهبود عملکرد ارتباطات ایفا می‌کنند.

این ابزارها، مانند تراکم‌دهنده‌های جریان داده در یک راه‌آهن پرتابی، توانایی انتقال داده‌ها به سمت مقاصد مختلف را افزایش می‌دهند. ساختار این تجهیزات به‌گونه‌ای است که با دریافت سیگنال از یک منبع ورودی، آن را به چندین خروجی تقسیم می‌کنند. به این ترتیب، اطلاعات می‌توانند به صورت همزمان به چندین دستگاه در شبکه ارسال شوند.

تنوع اسپلیترها و تقسیم‌کننده‌ها بسیار گسترده است، از اسپلیترهای مکانیکی تا اسپلیترهای فیبر نوری پیشرفته. در واقع، تجهیزات پسیو شبکه با به‌کارگیری این ابزارها، امکان ارتباط بهینه و بهترین بهره‌وری از منابع را ایجاد می‌کنند. با توجه به نیازها و نوع شبکه، اسپلیترها به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند، از جمله تقسیم‌کننده‌های 1 به 2، 1 به 4، 1 به 8 و حتی 1 به 32. این چندین ورودی به چندین خروجی را امکان‌پذیر می‌کنند و در نتیجه ارتباطات گسترده‌تری را در شبکه‌ها فراهم می‌کنند.

تجهیزات جهت‌گیری نوری

تجهیزات جهت گیری نوری مانند چشم‌های هوشمند در شبکه‌های کامپیوتری عمل می‌کنند. آنها با استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته، نور را به شکل دقیق و دلخواه به مسیرهای مختصرتر و بهتری هدایت می‌کنند. به عبارت دیگر، می‌توان آنها را به عنوان سیستم موجه‌سازی نور در شبکه‌های فیبر نوری تصور کرد که انتقال سریع و کم‌افت سیگنال‌ها را تضمین می‌کنند. این تجهیزات با انواع الگوهای مختلفی از جهت‌گیری نور، انتقال داده‌ها را به سمت بهره‌ وری بیشتر و سرعت بیشتر هدایت می‌کنند.

این تجهیزات، نور را به شکل دقیق و موثر به مسیرهای مشخصی هدایت می‌کنند تا ارتباطات در دسته‌های فیبر نوری بهینه شود. با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، تجهیزات جهت گیری نوری امکان بهبود سرعت انتقال داده‌ها و کاهش افت سیگنال را به ارمغان می‌آورند. این تجهیزات انواع مختلفی از سوییچ‌های نوری، مسیردهی نوری و کانال‌های جهت گیری نوری را دربر می‌گیرند. با پیشرفت تکنولوژی، تجهیزات جهت گیری نوری انواع متنوعی از الگوهای جهت دهی نور را فراهم می‌کنند که به طور مستقیم به کاهش افت سیگنال و افزایش دقت انتقال اطلاعات کمک می‌کنند.

در ادامه به معرفی چند محصول در این زمینه میپردازیم:

سوییچ‌های نوری چندجهته (Optical Switches): این سوییچ‌ها به عنوان تقسیم‌کننده‌های نوری عمل می‌کنند و نور را بین مسیرهای مختلف تقسیم می‌کنند. این اجزا از ترکیبی از الکترونیک و اپتیک استفاده می‌کنند تا تغییر سریع و پویا بین مسیرهای انتقال نوری ایجاد کنند.

2. کوپلرهای دوقطبی (Bidirectional Couplers): این تجهیزات نور را به دو جهت مختلف تقسیم می‌کنند، به طوری که بخشی از نور به یک مسیر و بخش دیگر به مسیر دیگر هدایت می‌شود. این کوپلرها از فیبرهای نوری با ویژگی‌های خاص ساخته می‌شوند.

3. سوئیچ‌های جهت‌دهی نوری (Optical Directional Switches): این سوئیچ‌ها به نور امکان تغییر مسیر در داخل یک فیبر نوری را می‌دهند. با فراهم کردن انعطاف‌پذیری در جهت‌دهی نور، امکان جابه‌جایی سریع بین مسیرهای مختلف فراهم می‌شود.

4. مولتی‌پلکسرهای اپتیکی (Optical Multiplexers): این تجهیزات به چندین کانال نوری امکان ارتباط هم‌زمان را فراهم می‌کنند. معمولاً از طریق ترکیب و تفکیک امواج نوری به چندین مسیر مختلف امکان انتقال داده‌ها در ارتباطات نوری فراهم می‌شود.

پچ‌پنل‌ها و پنل‌های رک

پچ پنل‌ها و پنل‌های رک، بخشی مهم از تجهیزات پسیو شبکه های کامپیوتری هستند که نه تنها ساختار شبکه‌ها را ساده‌تر می‌کنند، بلکه به کارایی و امکان انجام تغییرات آسان در شبکه‌ها کمک می‌کنند. این اجزا به نوعی دروازه‌هایی هستند که ارتباط میان کابل‌ها و دستگاه‌ها را فراهم می‌کنند. در یک پنل رک، اتصالات و کانکتورهای مختلف به ترتیب منظم قرار می‌گیرند تا ارتباطات میان سرورها، دستگاه‌ها و تجهیزات مختلف در شبکه انجام شود.

ساختار پچ پنل‌ها و پنل‌های رک به گونه‌ای طراحی شده است که انعطاف‌پذیری بالا را فراهم می‌کند. این امکان را به مدیران شبکه می‌دهد تا با تغییرات در نیازهای شبکه، کابل‌ها را به راحتی جابجا و تغییر دهند. انواع مختلفی از پچ پنل‌ها و پنل‌های رک وجود دارند که شامل پنل‌های کوچک‌تری برای شبکه‌های کوچک و پنل‌های بزرگتری برای شبکه‌های بزرگ می‌شوند. همچنین، پچ پنل‌ها دارای اتصالات کابل‌های فیبر نوری و مسی می‌باشند که باعث تسهیل ارتباطات با سرعت و کیفیت بالا می‌شوند.

در کل، پچ پنل‌ها و پنل‌های رک با ساختاری انعطاف‌پذیر و قابل تنظیم، به ایجاد یک زیرساخت ارتباطی کارآمد و مدیریتی در شبکه‌های کامپیوتری کمک می‌کنند.

PDU چیست؟

سوییچ ها و روتر ها

 

 

سوئیچ، به‌عنوان یک تجهیزات پسیو شبکه های کامپیوتری و تجهیز مدیریتی، ترافیک داده‌ها را در شبکه مدیریت و کنترل می‌کند. این دستگاه با شناسایی دستگاه‌های متصل و مسیریابی دقیق داده‌ها، اطلاعات را به مسیرهای مناسب هدایت می‌کند. سوئیچ‌ها از هوش مصنوعی و تصمیم‌گیری بهره می‌برند تا ترافیک را به صورت بهینه تقسیم کنند و از ایجاد تداخل و افت سرعت جلوگیری کنند. ساختار پیچیده و قدرت تصمیم‌گیری سوئیچ‌ها باعث می‌شود تا ارتباطات بین دستگاه‌ها روان و با کیفیت باشند.

 

در مقابل، روتر به عنوان یک تجهیز مسیریابی، وظیفه دارد تا داده‌ها را از مبدأ به مقصد در شبکه‌های مختلف منتقل کند. ساختار پیچیده روترها اجازه می‌دهد تا مسیرهای بهینه را برای داده‌ها انتخاب کنند و اطلاعات را به سرعت و با پایداری به مقصد هدایت کنند. در واقع، روترها مانند راهنمایی‌های هوشمند در مسیریابی اطلاعات عمل می‌کنند که به تسهیل ارتباط موثر و سریع کمک می‌کنند. به طور خلاصه، سوئیچ‌ها با توانایی مدیریت ترافیک و هوش مصنوعی خود، ارتباطات شبکه‌ها را بهبود می‌بخشند. در عوض، روترها با تخصص در مسیریابی و انتقال داده‌ها از مبدأ به مقصد، ارتباطات را پایدار و سریع می‌سازند. هر دو این تجهیزات به طور جامع با ساختارهای پیچیده، در بهبود کارایی و عملکرد شبکه‌ها نقش مهمی ایفا می‌کنند.